Μαθήματα αποστασίας ....με μπόλικη ειρωνεία σε άρθρο του Ψυχάρη !

Ειρωνικός και προφανώς παρασυρμένος από τις εξελίξεις στο ΣτΕ ο Ψυχάρης προκαλεί και πάλι .
Στο σημερινό ΒΗΜΑ και στο άρθρο του  θέλει να μας πει ότι οι συνωμοσίες μέσα στα κόμματα είναι αυτές που ρίχνουν τις Κυβερνήσεις!


Έτσι παρουσιάζει τον Τσίπρα σαν αδύναμο και αμφισβητούμενο από το κόμμα του , στο οποίο κάνει και έκκληση να τον αφήσουν να κυβερνήσει.
Γατάκι ο Σταύρος ... που δείχνει ότι το κόλπο που παίζει τώρα είναι σχίσμα μέσα στο ΣΎΡΙΖΑ να πέσει η Κυβέρνηση !
Διαβάστε το

Αφήστε τον να κυβερνήσει!

Όλες οι χώρες έχουν κατά καιρούς φωτισμένους πολιτικούς ηγέτες. Η διεθνής σκακιέρα συμπληρώνεται από αιμοσταγείς τυράννους, παρανοϊκούς δικτάτορες – όλοι προκύπτουν ως αποτέλεσμα είτε αρπαγής της εξουσίας είτε δήθεν δημοκρατικών διαδικασιών. Σπάνιες είναι οι περιπτώσεις αληθούς δημοκρατίας. Στην πραγματικότητα όλοι έχουμε βιώσει περιόδους δημοκρατικού βίου, αν και δεν υπάρχει ορισμός αποδεκτός από όλους για τη δημοκρατία… Εν Ελλάδι τα πράγματα είναι απλά.

Εις ο,τι αφορά τα κόμματα υπάρχει λ.χ. ο αστεϊσμός φιλελεύθερου βουλευτή από τη Σάμο ο οποίος «αγορεύων», στεντόρεια τη φωνή, στο Περιστύλιο του Περικλέους στη Βουλή, έλεγε: «Η αληθής δημοκρατία, ρε, είναι η δικτατορία του  ιδίου ημών κόμματος».

Οι γέλωτες όμως δεν εξορκίζουν τον κίνδυνο αρπαγής της εξουσίας, έστω και μερικώς, από παρακρατικές δυνάμεις συγκροτημένες π.χ. σε … δενδροστοιχείες, όπως συνέβη με τις περιβόητες εκλογές του 1961, που οδήγησαν στην αποστασία του 1965 και στο πραξικόπημα του 1967.

Στις μαύρες σελίδες της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας μας αντιστοιχούν βεβαίως και περίοδοι κατά τις οποίες άξιοι ηγέτες προχώρησαν τη χώρα μπροστά.

Κοινό χαρακτηριστικό όμως όλων των σημαντικών Πρωθυπουργών της μεταπολεμικής Ελλάδος είναι ότι έφυγαν από την εξουσία ύστερα από πολιτική συνωμοσία. «Συνωμοσία» χαρακτήρισε την αποχώρησή του ο Κ. Καραμανλής το 1963, ο οποίος είχε αναλάβει την πρωθυπουργία. Όταν ο Καραμανλής ρωτήθηκε γιατί έφυγε από την Ελλάδα αυτοεξοριζόμενος στο Παρίσι, απάντησε: «Γιατί αν δεν έφευγα, θα με ξέσκιζαν οι βουλευτές μου».

«Πολιτικό πραξικόπημα» χαρακτήρισε την αποπομπή του, το 1965 ο Γεώργιος Παπανδρέου.   Πολιτικές συνωμοσίες, εσωκομματικές, κατήγγειλε στην εποχή του ο Ανδρέας Παπανδρέου. Σε συνωμοσία εσωκομματική απέδωσε την ανατροπή του ο Κώστας Μητσοτάκης – και η ιστορία συνεχίζεται.

(Υπάρχει συναφώς μία φράση του Κώστα Μητσοτάκη, ο οποίος προ ετών είχε πει ότι «στην πολιτική δεν υπάρχουν μόνιμοι φίλοι και μόνιμοι εχθροί»!)

Σήμερα, μαζί με όλα τα΄άλλα που μας έχουν τύχει με τις τρόικες, τα κουαρτέτα, τις μεταρυθμίσεις, τη σκανδαλολογία και όλα τα συμπαρομαρτούντα, μας προκείπτει δειλά-δειλά και θέμα πρωθυπουργού. Το μπαιράκι της αμφισβήτησης μοιάζει ανέτοιμο ή μάλλον ανίκανο να ευδοκιμήσει, σε ένα παιχνίδι όπου αυτοί που έχουν την μπάλα δεν τη δίνουν ούτε στον αρχηγό τους. Στην τελευταία σύναξη του ΣΥΡΙΖΑ ο Πρωθυπουργός λέγεται ότι ακούστηκε να λέει: «Επιτέλους, εμένα ψήφισε ο ελληνικός λαός».

Αφήστε λοιπόν τον άνθρωπο να κυβερνήσει! 

from ΠΑΠΑΤΖΗΔΕΣ http://ift.tt/2fgNa1f
via IFTTT